Osiedle Pobitno

POŁOŻENIE I OPIS

Osiedle położone jest we wschodniej części miasta, na wysoczyźnie wznoszącej się po prawej stronie doliny Wisłoka. Jego obszar od zachodu i północy ogranicza rzeka Wisłok i linia kolejowa Rzeszów – Przemyśl, od południa zamyka ulica Lwowska, zaś na wschodzie sięga cmentarza komunalnego Wilkowyja. W 2008 roku osiedle liczyło 4056 mieszkańców. Osiedle obejmuje teren dawnej wsi Pobitno, pierwotnie zwanej Powietna lub Powitna. Wieś lokowana była w 1380 roku, lecz jej korzenie sięgają jeszcze dawniejszych czasów. Na jej terenie stwierdzono ślady osadnictwa przedhistorycznego, domniemywa się nawet istnienia grodu. W 1769 miała tu miejsce bitwa konfederatów barskich z Moskalami. Pamiątką tego faktu jest kopiec Konfederatów Barskich, pagórek wznoszący się na wyniosłym cyplu brzegu doliny Wisłoka, usypany w XIX wieku, lecz niestety później zniszczony. Według tradycji, wcześniej był tu starożytny kurhan, dawniej nazywany kopcem Tatarskim. Od czasu tejże bitwy wieś zaczęto nazywać Pobitna, a z czasem Pobitno. W latach 1859-1934 Pobitno było samodzielną gminą wiejską. W 1952 roku wieś została w całości przyłączona do Rzeszowa. Historyczne Pobitno było obszarowo znacznie większe od współczesnego osiedla. Po przyłączeniu do Rzeszowa na terenie Pobitna rozwijało się głównie budownictwo indywidualne, dopiero w latach 19962001 powstało osiedle zabudowy wysokiej Pobitno Północ. Na terenie osiedla znajduje się dwa cmentarze – stary cmentarz pobiciński i nowy cmentarz komunalny Wilkowyja. Cmentarz pobiciński założony został w latach 19051909 i powiększony Część mieszkaniowa w 1930 roku. Wypełniony jest szczelnie tysiącami mogił i nagrobków. Spoczywa tu wiele osób znanych i zasłużonych, m.in. płk Leopold Lis-Kula, ks. Józef Jałowy, rzeźbiarz Tadeusz Janik i pierwszy prezydent Rzeszowa dr Roman Krogulski. Jest kwatera żołnierzy WP oraz mogiły ofiar II wojny światowej. Cmentarz komunalny Wilkowyja założony w 1972 roku zajmuje 27 ha i już obecnie zapełniony jest niemal w całości tysiącami mogił. Wśród nich są symboliczne pomniki ofiar obozów koncentracyjnych, ofiar komunizmu, i kilka innych. W latach 2002-2008 przebudowano ulicę Szkolną, wyremontowano ulice Nadbrzeżną, Polną i Morgową, tworząc przy nich miejsca parkingowe.

OSIEDLOWE ULICE

W granicach osiedla znajdują się następujące ulice i place, bądź ich części: Bruna, Bystra, Chłędowskiego, Ciepłownicza, Dolna, Gajowa, Górna, Konfederatów Barskich, Księżycowa, Kurpiowska, Lecha, Lwowska (nr 1-73), Małopolska, Mazurska, Macha, Michałowskiego, Modra, Morgowa (nr 2-36 i 5-81), Nadbrzeżna, Na Skały, Na Stoku, Na Wzgórzu, Ogrodowa, Olchowa, Piętaka, Podhalańska, Pogodna, Polna, Sadowa, Spółdzielcza, Stawowa, Szczytowa, Szkolna, Ściegiennego, Światowida, Torfowa, Traugutta, Wąwozowa, Wesoła, Witwickiego, Wyżynna, Załęska orazŻołnierzy I Armii Wojska Polskiego.

WAŻNIEJSZE OBIEKTY I INSTYTUCJE

Jednostka Wojskowa, Osiedlowy Dom Kultury, Szkoła Podstawowa nr 12 im. Juliana Przybosia przy ulicy Lwowskiej.

RADA OSIEDLA

Przewodniczący Wiesław Ziemiński; zastępca przewodniczącego Marta Kobylska; sekretarz Zofia Toll; członkowie: Maria Grzyb, Jacek Kitliński, Sławomir Malinowski, Edyta Maściło-Sączawa, Grzegorz Sączawa, Jerzy Pospieszyl, Wojciech Raczek, Jacek Szczepański, Henryk Tokarz, Wiesław Walat, Aleksander Wisz i Piotr Ziemiński.